ประมวลแบบของกฎหมายที่ผ่านการพิจารณาเห็นชอบของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2561)

ประมวลแบบของกฎหมายที่ผ่านการพิจารณาเห็นชอบของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2561)

9

5

แฟ้มข้อมูล

2561_กฎหมายที่ผ่านการพิจารณาเห็นชอบ_สนช.pdf (12.54 MB)

ประเภททรัพยากร

คู่มือ

จำนวนหน้า/ขนาด

111

หน่วยงานที่เผยแพร่

สำนักการประชุม สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา ปฏิบัติหน้าที่สำนักงานเลขาธิการสภานิติบัญญัติแห่งชาติ

วันที่เผยแพร่

2561-06

ข้อมูลอ้างอิง

(2018). ประมวลแบบของกฎหมายที่ผ่านการพิจารณาเห็นชอบของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ (ประจำปีงบประมาณ พ.ศ. 2561). Retrieved from: https://hdl.handle.net/20.500.14156/603977.

ผู้แต่ง (หน่วยงาน)

สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา ปฏิบัติหน้าที่สำนักงานเลขาธิการสภานิติบัญญัติแห่งชาติ สำนักการประชุม

สารบัญ

ปก สรุปสาระสำคัญ คำนำ สารบัญ บทที่ 1 บทนำ -1. เหตุผลและความจำเป็นในการจัดทำองค์ความรู้ -2. วัตถุประสงค์ -3. ประโยชน์ของการจัดทำองค์ความรู้ --3.1 ผลผลิต (Output) --3.2 ผลลัพธ์ (Outcome) บทที่ 2 ประมวลแบบของกฎหมายที่ผ่านการพิจารณาเห็นชอบของสภานิติบัญญัติแห่งชาติ -ประเด็นที่ 1. บันทึกหลักการและเหตุผล --บันทึกหลักการและเหตุผล จะต้องมีความสอดคล้องกับหลักการและเนื้อหาในร่างพระราชบัญญัติ -ประเด็นที่ 2. การเขียนหัวร่างพระราชบัญญัติประกอบรัฐธรรมนูญและร่างพระราชบัญญัติ --2.1 แบบการเขียนชื่อร่างพระราชบัญญัติในหัวเรื่องจะเขียนแบ่งออกเป็น 4 บรรทัด --2.2 ชื่อร่างพระราชบัญญัติโอนงบประมาณรายจ่าย ในส่วนหัวร่างพระราชบัญญัติต้องเขียนเป็น 4 บรรทัด เพื่อให้เป็นรูปแบบเดียวกับร่างพระราชบัญญัติทั่วไป -ประเด็นที่ 3 ชื่อร่างพระราชบัญญัติ --3.1 "ชื่อร่างพระราชบัญญัติ" ต้องบัญญัติให้สอดคล้อมตรงกับหลักการและเนื้อหาสาระสำคัญของร่างพระราชบัญญัติฉบับนั้น ๆ --3.2 การบัญญัติชื่อร่างพระราชบัญญัติซึ่งเป็นกฎหมายภายในไม่จำเป็นต้องใช้คำที่แปลจากรากศัพท์โดยตรงหรือเป็นคำที่ตรงกับอนุสัญญา แต่ควรใช้คำให้สื่อถึงเนื้อหาของกฎหมาย -ประเด็นที่ 4 มาตรารักษา --4.1 กรณีที่ร่างพระราชบัญญัติฉบับแก้ไขเพิ่มเติมมีบทเฉพาะกาลหรือบทบัญญัติเอกเทศจะต้องมีบทบัญญัติมาตรารักษาการ เพื่อกำหนดให้มีรัฐมนตรีที่เกี่ยวข้องรับผิดชอบดูแลการปฏิบัติให้เป็นไปตามที่กฎหมายกำหนด --4.2 หากมีการบัญญัติหลักการโดยการให้รัฐมนตรีมีอำนาจในการที่จะออกกฎกระทรวงกำหนดอัตราค่าอากรหรือค่าธรรมเนียมให้แตกต่างกันได้ แต่ต้องไม่เกินอัตราค่าอากรหรือค่าธรรมเนียมที่กำหนดไว้ท้ายพระราชบัญญัติแล้ว ให้นำมาบัญญัติไว้ในมาตรารักษาการ --4.3 กรณีเนื้อหาของร่างพระราชบัญญัติได้บัญญัติให้การปฏิบัติการให้เป็นไปตามกฎหมายนั้นมีความเกี่ยวข้องกับอำนาจหน้าที่ของรัฐมนตรีมากกว่าหนึ่งกระทรวง ในมาตรารักษาการจะต้องกำหนดให้ชัดเจนว่ามีรัฐมนตรีกระทรวงใดบ้างเป็นผู้รักษาการตามกฎหมายนั้น --4.4 ในกรณีที่กฎหมายกำหนดให้มีรัฐมนตรีเป็นผู้รักษาการตามกฎหมายหลายคน รัฐมนตรีผู้รักษาการตามกฎหมายจะต้องพิจารณาในเรื่องของอำนาจหน้าที่ว่ามีบทบัญญัติใดที่เกี่ยวข้องกับอำนาจหน้าที่ของตน รัฐมนตรีผู้นั้นจะต้องเป็นผู้รักษาการในเรื่องนั้น ซึ่งร่างพระราชบัญญัติบางฉบับก็มีการกำหนดชัดเจนว่า "ทั้งนี้ ในส่วนที่เกี่ยวข้องกับอำนาจหน้าที่ของตน" แต่ถึงแม้ว่าร่างพระราชบัญญัติบางฉบับจะไม่ได้กำหนดเรื่องอำนาจหน้าที่ของรัฐมนตรีผู้รักษาการไว้ แต่ต้องตีความตามความหมายว่ารัฐมนตรีรักษาการมีหน้าที่รักษาการเฉพาะที่เกี่ยวข้องกับอำนาจหน -ประเด็นที่ 5 บทเฉพาะกาล --5.1 กระทำไปตามกฎหมายเดิม หรือรองรับให้กฎกระทรวง ระเบียบ ประกาศ หรือคำสั่ง ที่มีผลใช้บังคับ การบัญญัติบทเฉพาะกาลเพื่อรองรับสถานะของบุคคล หรือรองรับกิจการใดที่ได้อยู่ก่อนวันที่พระราชบัญญัติฉบับใหม่มีผลใช้บังคับ ให้มีผลใช้บังคับต่อไปจนกว่าจะมีกฎกระทรวงระเบียบ ประกาศ หรือคำสั่ง ที่ออกตามพระราชบัญญัติฉบับใหม่นั้น จะต้องมีการระบุพระราชบัญญัติฉบับเดิมที่ให้อำนาจในการแต่งตั้งบุคค --5.2 การเขียนบทเฉพาะกาลเพื่อรองรับตำแหน่งต่าง ๆ ที่มีอยู่ตามกฎหมายฉบับปัจจุบัน เพื่อให้ดำรงตำแหน่งที่มีการกำหนดขึ้นใหม่ตามกฎหมายฉบับใหม่ -ประเด็นที่ 6 การเขียนมาตราคลุม --6.1 การแก้ไขเพิ่มเติมหรือยกเลิกบทบัญญัติของกฎหมายในมาตราที่เคยมีการแก้ไขเพิ่มเติมมาก่อนจะต้องอ้างถึงพระราชบัญญัติฉบับแก้ไขเพิ่มเติมครั้งสุดท้ายเอาไว้ในมาตราคลุมด้วย แต่หากเป็นกรณีการเพิ่มมาตราขึ้นใหม่ไม่ต้องอ้างถึงพระราชบัญญัติฉบับแก้ไขเพิ่มเติม --6.2 ร่างพระราชบัญญัติแก้ไขเพิ่มเติมฉบับใด หากมีการเพิ่มบทบัญญัติเป็น "มาตราแรกหรือมาตราสุดท้าย" ของลักษณะ หมวด หรือส่วน ของพระราชบัญญัติเดิม การเขียนมาตราคลุมจะต้องระบุด้วยว่าเป็นการเพิ่มมาตราขึ้นใหม่ในลักษณะ หมวด หรือส่วนใด ทั้งนี้ เพื่อให้มีความชัดเจนว่ามาตราที่เพิ่มขึ้นดังกล่าวนั้น จะบัญญัติไว้เป็นมาตราแรกหรือมาตราสุดท้ายของลักษณะ หมวด หรือส่วนใดของร่างพระราชบัญญัติฉบับนั้น --6.3 การเขียนประวัติการยกเลิกกฎหมายในมาตราคลุม ใช้คำว่า "ซึ่งถูกยกเลิกโดยพระราชบัญญัติ..." จะไม่ใช้คำว่า "ซึ่งแก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติ..." --6.4 การเขียนมาตราคลุมกรณีเป็นการแก้ไขเพิ่มเติมวรรคในมาตราของกฎหมายที่ใช้บังคับอยู่ในปัจจุบัน มีรูปแบบในการเขียนโดยให้ยกเลิกความเดิมและบัญญัติความใหม่ขึ้นแทนมีแบบการเขียน ดังนี้ "มาตรา .. ให้ยกเลิกความในวรรค...ของมาตรา .. แห่งพระราชบัญญัติ...และให้ใช้ความต่อไปนี้แทน" -ประเด็นที่ 7 แนวทางการเขียนบทบัญญัติเนื้อหาของร่างพระราชบัญญัติ --7.1 การกำหนดเหตุแห่งการพ้นจากตำแหน่งของกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ กรณีของบุคคลล้มละลายหรือบุคคลล้มละลายทุจริต จะไม่ใช้คำว่า "เคยเป็น..." ทั้งนี้ เพราะคำว่า "เคยเป็น" จะกำหนดเป็นลักษณะต้องห้ามซึ่งจะต้องถูกตรวจสอบประวัติก่อนเข้าสู่ตำแหน่ง แต่เมื่อเข้าสู่ตำแหน่งแล้ว ต่อมาศาลสั่งให้เป็นบุคคลล้มละลาย หรือเป็นบุคคลล้มละลายทุจริตในขณะที่อยู่ในตำแหน่งแล้วจะต้องใช้คำว่า "เป็นบุคคลล้มละลาย หรือเป็นบุคคลล้มละลายทุจริต" เท่านั้น --7.2 เกี่ยวกับบทสันนิษฐานให้กรรมการผู้จัดการ ผู้จัดการ หรือบุคคลใดซึ่งรับผิดชอบในการดำเนินงานของนิติบุคคลนั้นต้องรับโทษอาญาร่วมกับการกระทำความผิดของนิติบุคคลจะต้องบัญญัติให้สอดคล้องกับแนวคำวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญ ที่ 12/2555 ลงวันที่ 28 มีนาคม 2555 --7.3 ร่างพระราชบัญญัติใดที่ได้กำหนดให้มีบทบัญญัติเกี่ยวกับ "การเปรียบเทียบปรับ" ไว้แล้วก็ไม่จำเป็นที่จะต้องบัญญัติข้อความว่า "ถ้าผู้ต้องหาหรือผู้กระทำความผิดไม่ยินยอมตามที่เปรียบเทียบหรือเมื่อยินยอมแล้วไม่ชำระเงินค่าปรับให้ดำเนินคดีต่อไป" เอาไว้อีก ทั้งนี้ เนื่องจากกรณีดังกล่าวได้มีบัญญัติไว้ในประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญาแล้ว ซึ่งเป็นบทบัญญัติที่ใช้บังคับเป็นการทั่วไป --7.4 รูปแบบการเขียนอนุมาตรา (..) หากอนุมาตราหลักใช้ "ระบบตัวเลข" แล้ว ในอนุมาตราย่อยจะต้องใช้ "ระบบตัวอักษร" ทั้งนี้ เพื่อมิให้เกิดความสับสนในการบังคับใช้กฎหมาย --7.5 บทบัญญัติเกี่ยวกับโทษทางปกครองในกรณี "ตำหนิโดยเปิดเผยต่อสาธารณชน" สภานิติบัญญัติแห่งชาติมีมติให้ตัดออก เนื่องจากในทางปฏิบัติแม้มีการบัญญัติเรื่องนี้ไว้ในกฎหมายอื่น ๆ ก็มิได้มีการบังคับใช้ --7.6 การกำหนดอัตราโทษจำคุกกับโทษปรับในร่างพระราชบัญญัติเดียวกันควรต้องเป็นไปในแนวทางเดียวกันทั้งฉบับ เว้นแต่มีเหตุผลพิเศษ จึงกำหนดได้ตามความเหมาะสม --7.7 การเรียงลำดับกฎหมายลำดับรองจะเรียงลำดับ ดังนี้ "กฎกระทรวง กฎ ระเบียบ ข้อบังคับ ประกาศ" --7.8 กรณีที่ร่างพระราชบัญญัติมีบทบัญญัติกำหนดให้มีการออกกฎหมายลำดับรองให้กำหนดระยะเวลาในการดำเนินการออกกฎหมายลำดับรองของหน่วยงานไว้ในบทเฉพาะกาล --7.9 การเขียนบทเฉพาะกาลรองรับกฎหมายลำดับรองตามกฎหมายเดิม --7.10 การนำความกราบบังคมทูลเพื่อโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งบุคคลให้ดำรงตำแหน่งใดกฎหมายจะกำหนดให้นายกรัฐมนตรีเป็นผู้นำความกราบบังคมทูล จะไม่กำหนดให้เป็นอำนาจของคณะรัฐมนตรี --7.11 อธิบายความหมายของการใช้คำว่า "โรคติดยาเสพติดให้โทษ" และคำว่า "ติดยาเสพติดให้โทษ" --7.12 การใช้ถ้อยคำ คำว่า "ในวันก่อนวันที่" --7.13 การแก้ไขชื่อกระทรวงในร่างพระราชบัญญัติให้สอดคล้องกับการเปลี่ยนชื่อกระทรวงใหม่ตามร่างพระราชบัญญัติปรับปรุงกระทรวงฯ ซึ่งรอประกาศในราชกิจจานุเบกษา --7.14 การเขียนอ้างถึงบทบัญญัติมาตราอื่นในร่างพระราชบัญญัติฉบับเดียวกัน --7.15 การใช้คำว่า "ให้นำความในมาตรา.." แทนคำว่า "ให้นำบทบัญญัติมาตรา.." และคำว่า "ให้นำมาตรา.." และใช้คำว่า "มาบังคับ...ด้วยโดยอนุโลม" แทนคำว่า "มาบังคับ…โดยอนุโลม" --7.16 การใช้คำว่า "ชอบด้วยกฎหมาย" --7.17 กรณีการกำหนดคุณสมบัติและลักษณะต้องห้ามของกรรมการผู้ทรงคุณวุฒิในคณะกรรมการระดับจังหวัด --7.18 การเขียนบทบัญญัติเกี่ยวกับคุณสมบัติของกรรมการ --7.19 การใช้คำว่า "ภายใต้บังคับ" --7.20 กรณีการนำบทบัญญัติของกฎหมายเดิมมาบัญญัติในกฎหมายใหม่ (Restatement) -ประเด็นที่ 8 บัญชีท้ายพระราชบัญญัติ --กรณีพระราชบัญญัติฉบับแรก (ก่อนแก้ไขเพิ่มเติม) ไม่มีบัญชีท้ายพระราชบัญญัติแต่ร่างพระราชบัญญัติฉบับแก้ไขเพิ่มเติมได้กำหนดให้มีบัญชีท้ายพระราชบัญญัติ ดังนั้น ในร่างพระราชบัญญัติฉบับแก้ไขเพิ่มเติมในภายหลังจึงต้องมีบทบัญญัติที่กำ หนดให้บัญชีท้ายพระราชบัญญัติของร่างพระราชบัญญัติฉบับแก้ไขเพิ่มเติมเป็นบัญชีท้ายพระราชบัญญัติของพระราชบัญญัติฉบับแรกด้วย -ประเด็นที่ 9 การแนบข้อบทของความตกลงไว้ท้ายร่างพระราชบัญญัติ --ร่างพระราชบัญญัติใดกล่าวอ้างถึงข้อบทของความตกลงท้ายพระราชบัญญัติ จะต้องแนบข้อบทของความตกลงไว้ท้ายร่างพระราชบัญญัติด้วย บทที่ 3 บทสรุปและข้อเสนอแนะ -บทสรุป -ข้อเสนอแนะ เอกสารอ้างอิง ภาคผนวก -คณะผู้จัดทำ